Sposób na lato - klimatyzacja

aby taka klimatyzacja była po prostu bardzo delikatna. Dzieje się tak dlatego, że zbyt mocna klimatyzacja może być niebezpieczna dla dzieci i osób starszych. Mogą one bardzo często chorować z powodu przebywania w silnie wyziębiany

Sposób na lato - klimatyzacja klimatyzacja przemysłowa Warszawa

Klimatyzacja bezpieczna dla osób starszych

Osoby montujące klimatyzację w takich pomieszczeniach, w których mają przebywać dzieci i osoby starsze muszą pamiętać o tym, aby taka klimatyzacja była po prostu bardzo delikatna. Dzieje się tak dlatego, że zbyt mocna klimatyzacja może być niebezpieczna dla dzieci i osób starszych. Mogą one bardzo często chorować z powodu przebywania w silnie wyziębianych pomieszczeniach. Podobnie jest w przypadku, gdy w jakichś pomieszczeniach mają przebywać także osoby chore. Trzeba przyznać, że takie osoby są szczególnie uwrażliwione na to, w jakiej temperaturze przebywają oraz na to, czy w ich pomieszczeniach nie panują żadne przeciągi. Wobec tego posiadana przez nie klimatyzacja musi być bardzo delikatna.


Gdyby pompa działała według idealnego cyklu

Sprawność to stosunek efektu do nakładu. W pompie ciepła za efekt uważa się ilość ciepła przekazywanego w górnym źródle. Gdyby pompa działała według idealnego cyklu Carnota byłby to iloczyn temperatury górnego źródła pomnożony przez przyrost entropii. Nakładem jest ilość energii dostarczonej przez sprężarkę w postaci strumienia pracy. Z bilansu energii wynika, że wartość tej pracy to różnica pomiędzy ilością ciepła przekazanego w górnym źródle do ilości ciepła pobranego w dolnym źródle. Dla idealnego obiegu całkowita zmiana entropii równa jest zero, a więc wzór na efektywność pompy sprowadza się do ilorazu temperatury górnego źródła do różnicy temperatur górnego i dolnego źródła. Efektywność cieplna pompy cieplnej COP jest większa od 1 i zależy silnie od różnicy temperatur górnego i dolnego źródła ciepła.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pompa_ciepła


Po wycofaniu fluorowęglowodorów stosowano czynnik R12

Początkowo jako czynnik chłodzący stosowano od XIX wieku do lat 1920. dwutlenek węgla. Został on wyparty przez czynniki z grupy fluoryzowanych węglowodorów, które mogły być stosowane przy niższym ciśnieniu roboczym w układzie chłodzącym. Po wycofaniu fluorowęglowodorów stosowano czynnik R12 (dichlorodifluorometan), który miał dobre właściwości termodynamiczne i wolno ulatniał się z układu chłodzącego. Jako szkodliwy dla warstwy ozonowej został zgodnie z podpisanym w 1987 roku Protokołem Montrealskim wycofany z użytku. W następnych latach stosowany był czynnik R134a (tetrafluoroetan) o dobrych właściwościach termodynamicznych, jest on jednak gazem cieplarnianym o bardzo wysokim indeksie GWP (1300). W związku z tym w Stanach Zjednoczonych i Japonii producenci zostali zobowiązani do bardziej wydajnym układów chłodzących, co zmniejszy zużycie czynnika. W Europie samochody od 2011 roku miały być wyposażone w układy klimatyzacji, w których czynnik R134a miał zostać zastąpiony nowym, o indeksie GWP niższym niż 150. Koncerny motoryzacyjne zwlekały z wprowadzeniem nowych regulacji, ostatecznie weszły one w życie w 2014 roku. W Europie stosowane są czynniki HFO1234yf (tetrafluoropropen: zbliżona charakterystyka termodynamiczna, indeks GWP=4) lub R744 (dwutlenek węgla, indeks GWP=1).
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Klimatyzacja



© 2019 http://sauny.kolobrzeg.pl/