Poznaj historię lakieru do paznokci
Lakier do paznokci ? kolorowy lakier nakładany na paznokcie (zarówno u dłoni, jak i stóp) jako ozdoba. Dostępny jest w różnych kolorach, choć najbardziej popularny jest kolor czerwony. Kosmetyk ten stosowany jest głównie przez kobiety.
Według niektórych źródeł lakier do paznokci wynaleziono w Chinach ok. 3000 lat przed naszą erą. Za panowania dynastii Ming długie, zadbane paznokcie uważano za oznakę wysokiego pochodzenia. Lakier do paznokci był używany również w starożytnym Egipcie i przez Inków. Wynalazek współczesnego lakieru do paznokci pochodzi z roku 1932, kiedy to bracia Charles i Joseph Revson oraz ich przyjaciel Charles Lachman, wyprodukowali pierwszy lakier do paznokci o nazwie Revelon, zresztą stale jeszcze obecny na rynku.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lakier_do_paznokci
Budowa włosa
Włos składa się z:
łodygi
korzenia
pochewki (otoczki)
opuszki (cebulki)
brodawki.
Podstawowym składnikiem włosa jest keratyna. W pigmencie włosa znajduje się barwnik zwany melaniną, który nadaje kolor włosom, tłuszcze oraz związki mineralne.
Keratyna wytwarzana jest w naskórku i zbudowana m.in. ze związków siarki i azotu. Chroni naskórek przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi. Melanina nadaje kolor włosom i skórze. Rozróżniamy dwa rodzaje barwnika: ziarnisty i rozproszony. Ziarnisty nadaje włosom ciemny odcień, a rozproszony jasny. Im więcej we włosach barwnika rozproszonego tym włosy są jaśniejsze. Melanina nie rozpuszcza się w wodzie, natomiast rozpuszcza się w stężonych kwasach i zasadach.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/W%C5%82os
Historia szamponu do włosów
Słowo "shampoo" pochodzi od nazwy tradycyjnego perskiego i hinduskiego masażu włosów z użyciem wyciągów z ziół, a do Europy trafiło dzięki żeglarzom.
Jeszcze na przełomie XIX i XX wieku do mycia głowy wykorzystywano szare mydło, które z uwagi na zasadowy odczyn miało niekorzystny wpływ na włosy - stawały się matowe i trudne do rozczesania. Aby temu zapobiec, stosowano dodatkowo środki o odczynie kwaśnym, np. ocet.
W 1903 r. Hans Schwarzkopf wprowadził na rynek pierwszy szampon w proszku rozpuszczalnym w wodzie, który dzięki niskiej cenie (20 fenigów za saszetkę) szybko zyskał popularność. W 1908 r. asortyment Szwarzkopfa obejmował już szereg szamponów na bazie jajek, dziegciu i rumianku. Od 1909 r. szampony w proszku produkowano w USA - puszka produktu Canthrox kosztowała 50 centów i wystarczała na 15 myć. Według producenta szampon miał zapobiegać łupieżowi, wypadaniu włosów oraz siwieniu.
W 1927 roku, już po śmierci Swarzkopfa, jego firma wprowadziła na rynek pierwszy szampon w płynie, który natychmiast stał się rynkowym przebojem. W kolejnym roku firma opatentowała pierwszą odżywkę do włosów o nazwie Szwarzkopf Haarglanz.
Na lata 40. XX w. przypadł dalszy rozwój rynku szamponów. W USA pojawił się Lustre-Creme - do jego reklamy producent zatrudnił m. in. Marilyn Monroe i Elizabeth Taylor. Slogan reklamowy brzmiał: "cztery na pięć gwiazd Hollywoodu używa Lustre-Creme". Tymczasem w 1949 r. w sprzedaży pojawił się Schauma Swarzkopf, a jego nazwa (niem. Schaum - piana) stała się w RFN synonimem szamponu.
Pierwszy polski szampon w płynie został wyprodukowany w latach 60. XX wieku - nosił nazwę Finezja, a jego producentem była firma Miraculum z Krakowa. Następnie na rynku pojawił się znany do dziś szampon dla dzieci Bambino. 1
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Szampon