Piec olejowy ? dlaczego warto wybrać?
Piece olejowe są bardzo popularne. Coraz częściej możemy bowiem spotkać się z opinią, że inwestycja w taki kocioł jest bardzo opłacalna. Co o tym świadczy? Przede wszystkim, olbrzymią zaletą takiego rozwiązania jest fakt, że kocioł bezolejowy nie wymaga obsługi. Na pewno warto zainteresować się takim rodzajem ogrzewania, jeśli poszukujemy źródła ciepła, do którego nie będzie potrzebna obsługa. Jest to zupełnie zautomatyzowane rozwiązanie. Bardzo istotny jest także fakt, że ta technologia pozwala na ogrzewanie w bardzo ekologiczny sposób ? na ogół ilość emitowanych do atmosfery zanieczyszczeń przy ogrzewaniu piecem olejowym jest bardzo mała, wręcz nikła.
Poznaj historię grzejnika
Powszechnie uważa się, że centralne ogrzewanie wynaleźli starożytni Rzymianie. Jednak z dochodzenia przeprowadzonego przez elektrociepłownię z Samary (południowo-zachodnia Rosja) wynika, że pierwszy grzejnik został zamontowany w roku 1855 w Sankt Petersburgu. Wynalazcą był Franz San Galli (urodzony w Prusach, w Kamieniu Pomorskim (Kammin), lecz mieszkający w Rosji Niemiec pochodzący z rodziny o włoskich korzeniach). Swój wynalazek nazwał "gorącą skrzynką" i opatentował w Niemczech i USA.
Pomnik grzejnika
Urządzenie doczekało się pomnika. Z okazji 150 rocznicy zamontowania pierwszego grzejnika w Sankt Petersburgu, na początku sezonu grzewczego 2005, przed elektrociepłownią w Samarze stanął mierzący 2 metry wysokości i ważący 200 kg pomnik żeliwnego grzejnika (wykonany przez lokalnego artystę rzeźbiarza Nikołaja Kuklewa). Powyżej urządzenia, w świetle okna z grubą kotarą, wyleguje się w cieple kot1.
W Polsce pomnik kaloryfera znajduje się w Stąporkowie (woj. świętokrzyskie) przed Miejsko-Gminnym Ośrodkiem Kultury. Ma on około 3 m wysokości i jest jednym z największych w Europie i jedynym w kraju. Duży żeliwny kaloryfer ma za zadanie przypominać świetność miasta z czasów, gdy tutejsza Odlewnia Żeliwa produkowała aż 96% grzejników. Uznany jest za nieoficjalny symbol tego miasta.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Grzejnik
Historia kominków
Najstarsze kominki były znacznie większe, budowane na planie półkola z okapem podobnej wielkości. Umieszczano je najczęściej przy ścianach szczytowych, co ułatwiało prawidłowe wyprowadzenie komina. Budowane były z ciosów kamiennych, powierzchnia paleniska wykładana była najczęściej cegłą. Z czasem wymiary kominków uległy pomniejszeniu. Było to możliwe po udoskonaleniu wydajności kominków, przez pochylenie ścian bocznych pod kątem 45° i zmniejszeniu głębokości wlotu do kanału dymowego. Oprawy zaczęto wykonywać z marmuru lub brązu. Najwspanialsze oprawy kominków pochodzą z okresu renesansu.
Do typowego wyposażenia kominków należał: ekran osłaniający palenisko, żelazne uchwyty na łuczywo, pogrzebacz oraz wilki (stojaki na drewno do opału). Kominki o nowoczesnej konstrukcji stosowane są coraz częściej w domach jednorodzinnych, zajazdach i podobnych budynkach.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Kominek